Tuesday, December 18, 2012

ਮਾਂ ਕਹਿੰਦੀ ماں کہندی



ਮਾਂ ਨਹੀਂ  ਕਹਿੰਦੀ 
ਮੈਨੂੰ  ਰੋਟੀ ਦੇ,
ਮਾਂ  ਕਹਿੰਦੀ
ਬੱਸ !
ਤੂੰ ਭੁੱਖਾ ਨਾ ਸੋ,
ਮਾਂ  ਨਹੀਂ  ਕਹਿੰਦੀ 
ਮੇਰੇ ਹੰਝੂ  ਪੂੰਝ,
ਮਾਂ ਕਹਿੰਦੀ
ਬੱਸ !
ਤੂੰ  ਨਾ  ਰੋ,

ਮਾਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ
ਮੇਰੇ ਪੈਰੀਂ ਹੱਥ ਲਾ,
ਮਾਂ ਕਹਿੰਦੀ
ਬੱਸ !
ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਗ ਕੇ ਰਹਿ
ਮਾਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ
ਮੈਨੂੰ ਮਹਾਨ ਕਹਿ,
ਮਾਂ ਕਹਿੰਦੀ
ਬੱਸ !
ਮੈਨੂੰ ਮਾਂ ਕਹਿ ……… -ਮੁਖਵੀਰ

ماں کہندی


ماں نہیں  کہندی
مینوں  روٹی دے،
ماں  کہندی
بسّ !
توں بھکھا نہ سو،
ماں  نہیں  کہندی
میرے ہنجھو  پونجھ،
ماں کہندی
بسّ !
توں  نہ  رو،

ماں نہیں کہندی
میرے پیریں ہتھ لا،
ماں کہندی
بسّ !
ہکّ نال لگ کے رہِ
ماں نہیں کہندی
مینوں مہان کہہ،
ماں کہندی
بسّ !
مینوں ماں کہہ





Thursday, December 13, 2012

ਅਧੂਰੀ ਨਜ਼ਮ ادھوری نظم



ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਈ ਮੇਰੀ ਕਲਮ

ਤੇਰੀ ਅਧੂਰੀ ਨਜ਼ਮ

ਭਰ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇਰੀ ਮਲ੍ਹਮ

ਮੇਰੇ ਡੂੰਘੇ ਜ਼ਖ਼ਮ

ਮੈਂ ਕਲਮ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਤੇ

ਤੂੰ ਮਲ੍ਹਮ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ


ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਅਧੂਰੇ

ਤੇ ਨਜ਼ਮ ਵੀ ਰਹੇਗੀ ਅਧੂਰੀ।


ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚਲ ਨਾ ਸਕੀ

ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ਅਗਰ-ਮਗਰ

ਮੈਂ ਵੀ ਹੌਸਲਾ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ

ਅਧੂਰਾ ਰਿਹਾ ਸਫ਼ਰ


ਮੇਰੇ ਹੌਸਲੇ ਹੁਣ ਵੀ ਅਧੂਰੇ

ਤੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਤੁਰਨਾ ਨਾ ਸਮਝਿਆ ਜ਼ਰੂਰੀ



ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਅਧੂਰੇ

ਤੇ ਨਜ਼ਮ ਵੀ ਰਹੇਗੀ ਅਧੂਰੀ।


ਕਲਮ ਦਾ ਕੀ ਕਸੂਰ

ਹਰ ਨਜ਼ਮ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ

ਹਰ ਜ਼ਖ਼ਮ ਭਰੇ ਜਾਣ ਇਹ ਗੱਲ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ

ਮੇਰੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨਾ ਜਾਣ

ਪੂਰੇ

ਤੂੰ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਹੈ

ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਮ ਅਧੂਰੀ ਵੀ ਹੈ

ਪੂਰੀ


ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਅਧੂਰੇ

ਤੇ ਨਜ਼ਮ ਵੀ ਰਹੇਗੀ ਅਧੂਰੀ।



-ਮੁਖਵੀਰ




ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਈ ਮੇਰੀ ਕਲਮ

ਤੇਰੀ ਅਧੂਰੀ ਨਜ਼ਮ

ਭਰ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇਰੀ ਮਲ੍ਹਮ

ਮੇਰੇ ਡੂੰਘੇ ਜ਼ਖ਼ਮ

ਮੈਂ ਕਲਮ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਤੇ

ਤੂੰ ਮਲ੍ਹਮ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ


ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਅਧੂਰੇ

ਤੇ ਨਜ਼ਮ ਵੀ ਰਹੇਗੀ ਅਧੂਰੀ।


ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚਲ ਨਾ ਸਕੀ

ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ਅਗਰ-ਮਗਰ

ਮੈਂ ਵੀ ਹੌਸਲਾ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ

ਅਧੂਰਾ ਰਿਹਾ ਸਫ਼ਰ


ਮੇਰੇ ਹੌਸਲੇ ਹੁਣ ਵੀ ਅਧੂਰੇ

ਤੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਤੁਰਨਾ ਨਾ ਸਮਝਿਆ ਜ਼ਰੂਰੀ



ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਅਧੂਰੇ

ਤੇ ਨਜ਼ਮ ਵੀ ਰਹੇਗੀ ਅਧੂਰੀ।


ਕਲਮ ਦਾ ਕੀ ਕਸੂਰ

ਹਰ ਨਜ਼ਮ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ

ਹਰ ਜ਼ਖ਼ਮ ਭਰੇ ਜਾਣ ਇਹ ਗੱਲ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ

ਮੇਰੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨਾ ਜਾਣ

ਪੂਰੇ

ਤੂੰ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਹੈ

ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਮ ਅਧੂਰੀ ਵੀ ਹੈ

ਪੂਰੀ


ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਅਧੂਰੇ

ਤੇ ਨਜ਼ਮ ਵੀ ਰਹੇਗੀ ਅਧੂਰੀ।



-ਮੁਖਵੀਰ




ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਈ ਮੇਰੀ ਕਲਮ

ਤੇਰੀ ਅਧੂਰੀ ਨਜ਼ਮ

ਭਰ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇਰੀ ਮਲ੍ਹਮ

ਮੇਰੇ ਡੂੰਘੇ ਜ਼ਖ਼ਮ

ਮੈਂ ਕਲਮ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਤੇ

ਤੂੰ ਮਲ੍ਹਮ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ


ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਅਧੂਰੇ

ਤੇ ਨਜ਼ਮ ਵੀ ਰਹੇਗੀ ਅਧੂਰੀ।


ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚਲ ਨਾ ਸਕੀ

ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ਅਗਰ-ਮਗਰ

ਮੈਂ ਵੀ ਹੌਸਲਾ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ

ਅਧੂਰਾ ਰਿਹਾ ਸਫ਼ਰ


ਮੇਰੇ ਹੌਸਲੇ ਹੁਣ ਵੀ ਅਧੂਰੇ

ਤੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਤੁਰਨਾ ਨਾ ਸਮਝਿਆ ਜ਼ਰੂਰੀ



ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਅਧੂਰੇ

ਤੇ ਨਜ਼ਮ ਵੀ ਰਹੇਗੀ ਅਧੂਰੀ।


ਕਲਮ ਦਾ ਕੀ ਕਸੂਰ

ਹਰ ਨਜ਼ਮ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ

ਹਰ ਜ਼ਖ਼ਮ ਭਰੇ ਜਾਣ ਇਹ ਗੱਲ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ

ਮੇਰੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨਾ ਜਾਣ

ਪੂਰੇ

ਤੂੰ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਹੈ

ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਮ ਅਧੂਰੀ ਵੀ ਹੈ

ਪੂਰੀ


ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਅਧੂਰੇ

ਤੇ ਨਜ਼ਮ ਵੀ ਰਹੇਗੀ ਅਧੂਰੀ।



-ਮੁਖਵੀਰ


پوری نہیں کر پائی میری قلم

تیری ادھوری نظم

بھر نہیں پائی تیری ملھم

میرے ڈونگھے زخم

میں قلم بدل نہیں سکدا

تے

توں ملھم بدل نہیں سکدی


زخم وی رہنگے ادھورے

تے نظم وی رہیگی ادھوری۔


توں میرے نال چل نہ سکی

ہندی رہی اگر-مگر

میں وی حوصلہ نہ کر سکیا

ادھورا رہا سفر


میرے حوصلے ہن وی ادھورے

توں ہن وی ترنا نہ سمجھیا ضروری



زخم وی رہنگے ادھورے

تے نظم وی رہیگی ادھوری۔


قلم دا کی قصور

ہر نظم پوری نہیں ہندی

ہر زخم بھرے جان ایہہ گلّ وی ضروری نہیں ہندی

میں تاں کہندا ہاں

میرے زخم نہ جان

پورے

توں وی جاندی ہے

تیری نظم ادھوری وی ہے

پوری


زخم وی رہنگے ادھورے

تے نظم وی رہیگی ادھوری۔



-مکھویر



Wednesday, January 25, 2012

ਪਰਵਾਸੀ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਨਾਂ...پرواسی دوستاں دے ناں




ਚਾਹੇ
ਕਾਵਾਂ ਦੇ ਆਲ੍ਹਣਿਆਂ 'ਚ ਪਲਦੇ ਨੇ
ਕੋਇਲਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ
ਪਰ ਸਿੱਖਣਾ ਨਾ ਭੁੱਲਦੇ
ਆਪਣੀ 'ਬੋਲੀ'
ਤੂੰ ਵੀ
ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ
ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ

ਹੇ !
ਉਡਾਰੀ ਭਰ ਚੁਕੇ
ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ


ਭੁੱਲ ਜਾਵੇ ਤੂੰ
ਆਪਣੇ ਆਲ੍ਹਣਿਆਂ ਨੂੰ
ਇਸ ਲਈ ਪਰ੍ਹ ਜਾਣ ਗਏ ਤੇਰੇ ਕੱਟੇ
ਸੋਨੇ ਦੇ ਪਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ
ਕਦੇ ਭਰ ਨਾ ਹੁੰਦੀ 'ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਉਡਾਰੀ'
ਤੂੰ ਵੀ
ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ
ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ

ਹੇ!
ਉਡਾਰੀ ਭਰ ਚੁਕੇ
ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ


ਪਰਵਾਸ ਵਿੱਚ
ਮਰ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਜੋ ਕੂੰਜਾਂ
ਪਿੱਛੇ
ਸੜ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਡੇ
ਇਸ 'ਮੋਹ ਦੇ ਦੁਖਾਂਤ' ਨੂੰ
ਤੂੰ ਵੀ
ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ
ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ

ਹੇ !
ਉਡਾਰੀ ਭਰ ਚੁਕੇ
ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ


ਸਿਖਾਇਆ ਸੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ
ਅਜ਼ਾਦ ਹਵਾ ਵਿਚ ਕਿਵੇਂ
ਭਰੀ ਦੀ ਹੈ ਉਡਾਰੀ
ਹੁਣ ਕਾਲਿਆਂ ਨਾਗਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਕਰਨੀ ਹੈ
ਆਪਾਂ ਆਪਣੇ 'ਆਲ੍ਹਣਿਆਂ ਦੀ ਰਾਖੀ'
ਇਹ ਗੱਲ ਵੀ ਤੂੰ
ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ
ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ


ਹੇ !
ਉਡਾਰੀ ਭਰ ਚੁਕੇ
ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ                                    -ਮੁਖਵੀਰ


چاہے
کاواں دے آلھنیاں 'چ پلدے نے
کوئلاں دے بچے
پر سکھنا نہ بھلدے
اپنی 'بولی'
توں وی
یاد رکھیں
میرے ساتھی

ہے !
اڈاری بھر چکے
میرے ساتھی


بھلّ جاوے توں
اپنے آلھنیاں نوں
اس لئی پرھ جان گئے تیرے کٹے
سونے دے پرھاں نال
کدے بھر نہ ہندی 'واپسی دی اڈاری'
توں وی
یاد رکھیں
میرے ساتھی

ہے!
اڈاری بھر چکے
میرے ساتھی


پرواس وچّ
مر جاندیاں نے جو کونجاں
پچھے
سڑ جاندے نے اوہناں دے انڈے
اس 'موہ دے دکھانت' نوں
توں وی
یاد رکھیں
میرے ساتھی

ہے !
اڈاری بھر چکے
میرے ساتھی


سکھایا سی توں مینوں
آزاد ہوا وچ کویں
بھری دی ہے اڈاری
ہن کالیاں ناگاں توں وی کرنی ہے
آپاں اپنے 'آلھنیاں دی راکھی'
ایہہ گلّ وی توں
یاد رکھیں
میرے ساتھی


ہے !
اڈاری بھر چکے
میرے ساتھی                                    -مکھویر